เหม่อมองนาฬิกา ที่บอกวันเวลาบอกเรื่องราวมากมาย ที่เกือบจะลืมไปแล้วว่าในเมื่อวาน
เราเคยมีกัน
อยากเจอเธอเหลือเกิน อยากเจอเธอทุกวัน
แต่ก็คงไม่อาจจะเปลี่ยนอะไร เพราะเข็มของนาฬิกา
ไม่เดินย้อนคืน ให้เธอกลับมา
*แต่ส่วนหนึ่งของฉัน มันยังเป็นของเธอตลอดเวลา
จิตใจของฉัน นั้นยังไม่ลืม
(ส่วนหนึ่งของฉัน มันยังรอเพียงเธอตลอดมา
ร่างกายของฉัน มันยังจาว่ารักเธอ)
ผ่านมานานเหลือเกิน เธออยู่ตรงที่ใด
มีเรื่องราวมากมาย ที่อยากจะบอก จะพูดให้เธอได้ฟัง
ก็คงสายไป
สิ่งที่เป็นและไป คงต้องยอมรับมัน
ต่อให้นานเท่าไหร่ก็คง ไม่อาจจะย้อนให้เธอกลับมา
ฉันเองก็คง ต้องเดินต่อไป
(*,*)
