ร้องไห้มันออกมาเถิด
หากมีน้ำตาเก็บอยู่ข้างใน
ฉันรู้ดีว่าเธอต้องผิดหวัง
เธอต้องเจ็บช้ำมากมายขนาดไหน ข้างในนั้น
ร้องไห้มันออกมาเถิด
หากเธอต้องเสียใจเกินรับมัน
ฉันมองเธอที่ยืนแทบไม่ไหว
ทนเจ็บขื่นขม ทุกข์ระทมบาดแผลอีกไม่ไหว
โปรดเถอะ ให้น้ำตาเธอรินไหล…
โปรดเถอะ ห้วใจเธอได้ร้อง…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างความเจ็บปวด
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยบาดแผล
เลือนลางลบเลือนไป ให้น้ำตาโชลมหัวใจให้มันหาย…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยอดีต
และบอกตัวเองจะร้องเป็นครั้งสุดท้าย
เราจะไม่ตาย…ร้องไห้มันจนหายแล้ว
เธอจงลุกยืนอีกครั้งหนึ่ง
ร้องไห้มันออกมาเถิด
อย่าไปกล้ำกลืนฝืนทนเก็บเอาไว้
เสียน้ำตาไม่ใช่ว่าพ่ายแพ้หรือว่าอ่อนแอ
แค่ระบายให้ใจเธอได้หายดีี
โปรดเถอะ ให้น้ำตาเธอรินไหล…
โปรดเถอะ ห้วใจเธอได้ร้อง…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างความเจ็บปวด
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยบาดแผล
เลือนลางลบเลือนไป ให้น้ำตาโชลมหัวใจให้มันหาย…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยอดีต
และบอกตัวเองจะร้องเป็นครั้งสุดท้าย
เราจะไม่ตาย…ร้องไห้มันจนหายแล้ว
เธอจงลุกยืนอีกครั้งหนึ่ง
โปรดเถอะ ให้น้ำตาเธอรินไหล…
โปรดเถอะ ห้วใจเธอได้ร้อง…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างความเจ็บปวด
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยบาดแผล
เลือนลางลบเลือนไป ให้น้ำตาโชลมหัวใจให้มันหาย…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยอดีต
และบอกตัวเองจะร้องเป็นครั้งสุดท้าย
เราจะไม่ตาย…ร้องไห้มันจนหายแล้ว
เธอจงลุกยืนอีกครั้งหนึ่ง
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างความเจ็บปวด
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยบาดแผล
เลือนลางลบเลือนไป ให้น้ำตาโชลมหัวใจให้มันหาย…
โปรดเถอะ ให้น้ำตาล้างรอยอดีต
และบอกตัวเองจะร้องเป็นครั้งสุดท้าย
เราจะไม่ตาย…ร้องไห้มันจนหายแล้ว
เธอจงลุกยืนอีกครั้งหนึ่ง
