เดือนสามออกใหม่เก้าค่ำ ได้มายามผู้สาวบ้านภูไท
มาค้ำคูนขวัญข้าว ตามฮีตคองเก่าละของเผ่าภูไท
ถึงแม้เป็นสังคมยุคใหม่ ยังรักษาไว้ประเพณีอันดีงาม
สาวเอ้ยมีคู่แล้วบ่ ได้บ่หนอถ้าอ้ายขอมาอยู่นำ
มาปลูกพริกหน้าแล้ง ช่วยแก้มแดงสร้างแปงทุกยาม
โปรดสงสารอ้ายแนคนงาม อยากมาทำหน้าที่ลูกเขยพ่อตา
โอ่..เด๋ เอ้ เอ๋..เอ้..เอ
โอ่..เด้..เอ้..เอ เอ้..เอ๋...เอ..
โอ่เด..สาวภูไทเอ๊ย โอ่เด..สาวผู้ไทเอ้ย
แพงเอ้ย สาวผู้ไทนั่นเด้น้อง
ให้นางอดดอกสาจ้ำ
โอ๊ยแจ่วเกลือต่างลาบไก่...ผู้แพงเอ๋ย
นางเอ๊ย ปลาข่อใหญ่มาฮอดแล้ว
ปลาข่อใหญ่มาฮอดแล้ว อย่าวางถิ่มแม่นห่อเกลือ
อย่าวางถิ่มดอกห่อเกลือ
เออ...เอ่อ...เอ๊ย...นั่นนา...หล่าเอ๊ย
ฮอยยิ้มในตาหวานฉ่ำ นั่งกินข้าวนำจนลืมจ้ำแจ่วข่า
ยามตำหูกเข็นฝ้าย มางามหลายสาวผู้ไทคนส่า
งามซิ่นหมี่เสื้อย้อมคามน้องหล้า
มันซูนสายตาจนอยากเป็นเขยภูไท
จนอ้ายอยากมาเป็นเขย..ภูไท
โอ่..เด๋ เอ้ เอ๋..เอ้..เอ
โอ่..เด้..เอ้..เอ เอ้..เอ๋...เอ..
โอ่เด..สาวภูไทเอ๊ย โอ่เด..สาวผู้ไทเอ้ย
แพงเอ้ย สาวผู้ไทนั่นเด้น้อง
ให้นางอดดอกสาจ้ำ
โอ๊ยแจ่วเกลือต่างลาบไก่...ผู้แพงเอ๋ย
นางเอ๊ย ปลาข่อใหญ่มาฮอดแล้ว
ปลาข่อใหญ่มาฮอดแล้ว อย่าวางถิ่มแม่นห่อเกลือ
อย่าวางถิ่มดอกหอเกลือ
เออ...เอ่อ...เอ๊ย...นั่นนา...หล่าเอ๊ย